آنچه که در زیر می‌خوانید از سری یادداشت‌های مخاطبین پایگاه خبری رهیافت جنوب است و انتشار آن به معنی تأیید تمام یا بخشی از آن نیست، شما هم می‌توانید با ارسال یادداشتی این مطلب را نقد کنید.

یادداشت سیاسی محمد ادیب پور؛ سید محمد موحد روزگار سختی را سپری می کند، تیم رسانه‌ای او ماه‌هاست با ترکیبی هماهنگ از رسانه‌ها و سایت‌های مختلف و با تمام قوا پا به عرصه گذاشته و روزی نیست اخباری اطراف و اکناف موحد تولید و نشر ندهند.

بُعد دیگر فعالیت‌های رسانه‌ای موحد، حضور افراد همیشه آنلاین در فضای مجازی و در گروه‌های سیاسی کهگیلویه بوده است که در تمام ۲۴ ساعت شبانه روز سعی می‌کنند از یک طرف کارنامه عدل هاشمی را کمرنگ و کم اهمیت جلوه دهند و از طرف دیگر با شیطنت‌های مختلف سعی در تفرقه افکنی و جدایی انداختن در میان اصلاح طلبان کهگیلویه داشته‌اند.

تمام آنچه در این ماه‌ها رخ داده بر همگان عیان و نمایان بوده است، اما از آن‌جایی که موحد اساسأ نه رزومه قابل دفاعی دارد و نه دیگر توان و چابکی و قدرت گذشته را دارد و از همه مهم‌تر حتی فرهیختگان سیاسی هیچگاه نتوانسته اند خود را به حضور در جریان موحد راضی کنند؛ با این‌همه پروژه انتخاباتی موحد در این دوره تاکنون راکد مانده است.

در روزهای اخیر در رسانه‌های رسمی و غیررسمی اخباری مبنی بر کوچ موحد به خوزستان شنیده می‌شود و جلسات اخیر وی در استان،های مجاور گویای آن است که موحد از کهگیلویه و جو غالب آن ناامید شده است و در فرصت باقی مانده به دنبال حوزه جدید انتخاباتی است.

البته علت‌های ناکامی موحد را نمی‌توان در این چند سطر خلاصه کرد و باید به موج جدید انتخاباتی که در طی روزهای اخیر برای عدل هاشمی به راه افتاده است نیز اشاره کرد، کارنامه عدل هاشمی‌پور به گونه‌ای است که اگر هواداران او در مورد وی غلو کنند، اما مخالفان وی همواره دغدغه‌مندی وی در پیگیری امور کهگیلویه و ارتباط مستمر ایشان با عموم جامعه ( و نه صرفأ بزرگان مشهور) را ستوده‌اند و بسیاری نیز باور دارند به عدل هاشمی‌پور باید حداقل ۸سال فرصت داده شود.

اما محمد موحد از ابتدا سنگ بنا را پیکره گذشته خود نهاد و افرادی را به‌عنوان مشاور و همراه انتخاب نمود که در سال‌های نمایندگی وی به ثروت‌های نجومی رسیده‌اند و جو حاکم بر کهگیلویه نیز نسبت به حضور این افراد در نزدیکی موحد هیچ گاه روی خوش نشان نداده‌اند.

بی تردید محمد موحد با تمام انتقادات وارده اما روزگاری مرد تاثیرگذاری بوده و نمیتوان برخی  خدمات ایشان ولو (اگر اندک باشند) را زیر سوال برد، اما وی با فراخواندن یاران سابق به نوعی در حق خود اجحاف کرده و این افراد وی را در این انتخابات نیز به زوال خواهند برد.

هر چه هست خوب یا بد تلخ یا شیرین این روزگار دیگر دوران کامیابی‌های موحد نیست و او با روزهای پیروزی و اوج خود فاصله گرفته و بنظر میرسد فرصت چندانی برای احیای خود ندارد و باز باید به طعم تلخ شکست عادت کند.